فرزند پروی در کودک مبتلا به صرع
صرع یکی از شایع ترین اختلالات مغزی است که شیوع آن در کودکان 5 درصد است ،
یعنی از هر 100 کودک ، 5 نفر به این اختلال مبتلا میشوند. همچنین براساس آمار های
ارائه شده در میان مبتلایان ، شروع این
بیماری بیشتر سال های کودکی است.بنابراین نقش خانواده ها در شناخت به موقع
و درمان بیماری کودک ، کنترل حملات صرعی ، سازگاری کودک با صرع و پیشگیری از عوامل تشدید کننده ی تشنج ها
بسیار مهم است.برای ایفای بهتر این
نقش ، آشنایی همه ی اعضای خانواده به ویژه مادر با بیماری صرع ، کنترل آن و نحوه
رفتار با کودک مبتلا ضروری است.
بسیاری از مبتلایان و خانواده های آنها ،
به جای سازگاری با بیماری و برخورد مناسب ، این اختلال را از سایرین مخفی
میکنند و این امر به نوبه خود ، وضعیت بیمار با وخیم تر کرده و سازگاری روانشناسی
و اجتماعی او را با اشکال مواجه می کند.
برای تغییر این نگرش های منفی و غیر معقول درباری صرع ، ابتدا باید از خانواده
شروع کرد.
پدر و مادر کودک مبتلا به صرع به خوبی میدانند که فرزند دلبند آنها به جز صرع
، هیچ گونه تفاوت قابل ملاحضه ای با سایر کودکان همسال خود ندارد.به همین دلیل
والدین و سایر اعضای خانواده ، خود باید این نگرش ها مقابله کنند و تلاش
نمایند تا درباره ی صرع اطلاعات علمی مناسب
به دست آورده ، و در اختیار فرزند خویش ، سایر بستگان و افرادی که با کودک سرو کار
دارند قرار دهند.
یکی دیگر از مشکلات خانواده کودک مبتلا به صرع این است که والدین در ابتدای
امر ، امادگی پذیرش واقعیت بیماری صرع را ندارد.آنان به علت علاقه ی خود نسبت به
فرزندشان ، نمیخواهند بیمار بودن او را بپذیرند .غافل از این که عدم پذیرش واقعیت
، موجب میشود که روش های درمانی ، دیرتر
آغاز شود و این موضوع مسائل فرزند مبتلا را بیشتر میکند.
ازجمله احساسات دیگری که ممکن است والدین کودک مبتلا را رنج دهد . احساس گناه
برای مقصر بودن آنها در ابتلای کودک خویش به صرع است.به گونه ای که برخی از والدین خود
را مسئول ابتلای کودک به صرع میداند و یا ابتلای فرزندشان را نوعی تنبیه خویشتن
تلقی میکنند.
والدین علاقه مند به سرنوشت فرزندان باید
بدانند که امروزه ، عوامل ایجاد صرع تا حد زیادی شناخته شده اند و کسی در
این زمینه مقصر نیست.علاوه بر این که مقصر
دانستن والدین مشکلی از کودک حل نمیکند و به برخورد نامناسب والدین با کودک مبتلا
منجر میشود.اگر والدین در این زمینه با مشکلات جدی مواجه اند بهتر است با مشاور یا روان پزشک مشورت نمایند.
|